Marrie Bot (1946) begon als grafisch ontwerper en is sinds 1976 voornamelijk bezig met fotografie. Haar foto's komen voort uit een persoonlijke betrokkenheid bij de gefotografeerde situaties, waarin meestal mensen de hoofdrol spelen. Sinds het begin van haar carrière heeft ze zich toegelegd op projecten met een sociaal-cultureel thema. Voorbeelden zijn het boek Miserere (1984), over de grote pelgrimsoorden in Europa en de vormen van boetedoening die vandaag de dag nog steeds gangbaar zijn, en The Burden of Existence (1988), met foto's en verhalen over verstandelijk gehandicapten.
Tegelijkertijd aanvaardde ze een aantal documentaire opdrachten, waarin ze een vrije keuze van onderwerp kreeg. Dit waren Volkstuintjes in Amsterdam (1977) en Werken aan Klassieke Muziek (1983-84), voor het Amsterdams Fonds voor de Kunst; Punk Pop Concerten (1978) voor het Gemeentearchief Rotterdam, en Muziek- en Balletrepetities (1985), voor het Holland Festival.
Ik ken haar van het boek Een Laatste Groet. In dit boek geeft Marrie Bot een indringend beeld van de wijze waarop in multicultureel Nederland met de dood wordt omgegaan. Het is het resultaat van jarenlang fotograferen en uitvoerig onderzoek. De fotografe woonde tussen 199O en 1998 ruim 1OO uitvaarten bij en legde de rituelen vast bij rooms-katholieke, protestantse, joodse en niet-kerkelijke Nederlanders. Ze brengt daarbij zowel de traditionele als de recent ontstane gebruiken in beeld. Daarnaast fotografeerde ze de rituelen rond de dodenbezorging van de in ons land wonende Surinaamse creolen, Kaapverdianen, Surinaamse hindoes, Chinezen, en Pakistaanse, Iraanse en Surinaamse traditioneel-Javaanse moslims.
Een enorm interessant en indrukwekkend boek. Naast de vele foto's van doden, hun dierbaren en de gebruiken rond hun dood geeft het boek ook een prachtig inzicht in alle rituelen in de verschillende culturen van Nederland.
Het voelt niet goed om hier foto's uit dit boek te plaatsen. Het is zo persoonlijk en daarnaast is het nadrukkelijk verboden, op straffe van rechtsvervolging, om foto's zonder toestemming over te nemen.
Dat geldt ook voor foto's van een tentoonstelling die ik bezocht in 2004, in Fotomuseum Den Haag. De tentoonstelling was getiteld Geliefden - Timeless love en gaf een beeld van paren op leeftijd die elkaar beminnen. De huiselijke erotiek van gewone mensen tussen de 50 en 85 jaar stond centraal. Bot selecteerde tien paren die bereid waren om mee te werken. Het zijn ouderen met een harmonieuze relatie, die plezier aan erotiek beleven, gebaseerd op liefde en genegenheid. Marrie Bot fotografeerde alle paren thuis, omdat zij de huiselijke erotiek wil laten zien. De geselecteerde foto’s laten een grote variëteit aan activiteiten, leeftijd, milieus en lichamelijke verschillen zien.
Hieronder een paar foto's die op haar eigen website staan. Hierbij staat geen nadrukkelijk verbod deze over te nemen, dus ik hoop nu niet vervolgd te worden.
bovenste rij:
links: The touch (Poland, 1978), rechts: Lourdes (France, 1979)
middelste rij:
links: Reflexion (Rocio, Spain, 1979), rechts: Restaurant (Fatima, Portugal, 1976)
onderste rij:
links: Friends in swimmingpool (1980), rechts: Mother and daughter (1982)