Pina Bausch
↑ Nelken ©Tony Lewis
In een ander leven en een ander lichaam was ik denk ik choreograaf geworden. Al heb ik geen idee hoe zij het doen, hun beelden omzetten in bewegingen. Deze kunstvorm kan me zo meenemen, zo ontroeren. Sommige dansstukken raken me direct in mijn hart en roepen hele pure emoties op; verlangens, boosheid, verdriet. Zelfs levenslust.
Ik heb lang het idee gehad om een voorstelling te maken waarin ik zou improviseren met de foto's van dansers. Spelers in de houding zetten als de dansers en vandaar uit improviseren met houding, tekst en emotie. En het begint weer te kriebelen, als ik de foto's zie van onderstaande gezelschappen. Bij deze gezelschappen spelen ook andere kunstvormen een belangrijke rol, zoals vormgeving en muziek. Het is theater, zonder tekst. Maar meer dan bij theater biedt dans mij de mogelijkheid om een eigen verhaal te maken, waar tekst geneigd is je een richting in te duwen.
Ik heb meerdere voorstellingen van deze gezelschappen gezien, zij doen veel meer dan 'mooi dansen'.
De dansers vertellen verhalen met hun lichaam. Bieden troost. Geven energie. Ik heb dat het meest intens ervaren bij Le Sacre du Printemps door het gezelschap van Pina Bausch en bij Kathleen van het Scapino Ballet. Deze twee stukken stralen voor mij een oerkracht uit waarin alle emoties samenkomen. Op de pagina van Pina Bausch staan fragmenten van beide stukken.
↑ Nelken ©Tony Lewis
Het Israëlische gezelschap Batsheva Dance Company werd in 1964 opgericht door Martha Graham en barones Batsheva de Rothschild. De oprichting kwam voort uit een groeiende belangstelling vanuit Israël voor Amerikaanse moderne dans, lessen in de 'Graham-techniek' werden destijds aangeboden. Later kwam er plaats voor opkomende Israëlische choreografen.
Achterland