Het is weer tijd voor de Biënnale in Venetië. Dit keer verblijf ik in een voormalig klooster in de wijk Cannareggio, de oude Joodse wijk. Vanaf de luchthaven neem ik de water shuttle, een prachtige manier om te arriveren. Het hotel zit op loopafstand van de eerste halte op het eiland Venetië.
Het hotel is eigenlijk studentenhuisvesting, in de zomer mogen er toeristen verblijven. Er zijn 255 kamers en een geweldige binnentuin. Iedere avond is daar muziek, soms live, en je kunt daar heerlijk zitten met een drankje, boek lezen.
Naast kunst kijken moet ik ook altijd weer door bekende en onbekende wijken lopen. Ruiken aan de schone was en schommelen op de vaporetto, de 'bus' op het water. Ik voel me hier inmiddels behoorlijk thuis.
Rusland Recycle Group - Blocked Content
De Biënnale kent twee grote locaties, het Giardini park met achtentwintig paviljoens die door landen in gebruik zijn genomen en het Arsenale, een voormalige touwslagerij en ruimtes waar schepen werden gerestaureerd, waar kunst aan de hand van een thema wordt getoond. Daarnaast zijn er door de hele stad nog kleine ruimtes voor kleinere landen. Hierdoor kom je op unieke plekken. Ik begin altijd met de paviljoens.
Carole Feuerman - Miniature Serena (met rode badmuts) / Monumental City (gele regenjas)
Foto rechtsboven: Lorenzo Quinn - Support; protest tegen de wereldwijde klimaatverandering, handen die de stad omhoog houden
In een boek lees ik over de straat van de Incurabili, de ongeneeslijken. Ik bedenk dat ik daar heen moet. Het is een heel klein straatje, en er is ook nog een brug, een steeg en een plein met die naam. Ik dwaal wat rond, er zou hier ook een hospice moeten zitten. Ik kan het niet vinden. Tot ik opeens een hoek om kom, en voor me een pleintje zie. Midden op het plein zit een vrouw in een rolstoel. Ze zit er precies in een zonnestraal die op het plein valt, heel breekbaar. Het is een bijzonder ontroerend beeld. Ik durf er geen foto van te maken, zou hier het liefste willen blijven staan kijken.
Takahiro Iwasaki - Turned upside down, it's a forest (Japanse paviljoen) Meerdere gebouwen, zoals tempels, die gespiegeld worden. In het midden van het paviljoen liggen handdoeken, kleding en lakens rond een gat in de vloer. Onder het paviljoen kunnen mensen een trap op, hun hoofd door het gat steken en zo rond kijken in het paviljoen. Leuk idee!
Bernardo Oyarzun - Werken. Vijftienhonderd maskers gemaakt door een inheemse groep uit Chili, de Mapuche. Dit volk strijdt tegen onderdrukking en probeert hun land en daarmee hun identiteit terug te krijgen. De titel van de installatie betekent 'boodschapper', en de boodschap is dat de Mapuche nooit zullen opgeven.
Ernesto Neto - Um Sagrado Lugar (een Heilige Plek), tent gemaakt door leden van de Huni Kuin-stam in het Amazone-regenwoud. Een kunstwerk wat je, op sokken, mag betreden.
Michel Blazy - Collection de chaussures
Lee Mingwei - The mening project
Op de laatste avond zit ik op de binnenplaats van het hotel, met een biertje. Er is muziek, om me heen flarden van gesprekken. Dan wordt 'Feeling good' gedraaid, uitgevoerd door Michael Bublé. Ik voel me zo gelukkig.