Vuurtoreneiland

Vuurtoreneiland dateert van ruim 3 eeuwen geleden. De burgemeester van Amsterdam liet er destijds een stenen vuurtoren bouwen, de Lantaarn van Ydoorn. De huidige gietijzeren vuurtoren stamt uit 1893 en is nog steeds de enige van Amsterdam. In 1809 kreeg het eiland een militaire functie en werd in 1883 deel van de fameuze Stelling van Amsterdam.

Bij aankomst op de boot krijg je een kistje. Daarin zitten wat hapjes die je op de heenreis kan nuttigen. 

Na een klein uurtje varen komen we aan op het eiland. Bij de bunker wordt iets verteld over de geschiedenis, maar ook over de toekomst. Aan het einde van dit jaar hopen ze hier ook wat overnachtingsplekken te hebben gerealiseerd, zodat je hier kan eten, slapen en ontbijten. Van medio mei tot en september eet je in het Zomerrestaurant, de 'kas' bovenop, en van oktober tot en met medio mei eet je in het Winterrestaurant, in de bunker. Van dinsdag tot en met zaterdag kun je er dineren, op zaterdag is er ook nog een lunch en op zondag is er een matinee. Over het eten schrijven ze het volgende op hun website: Onze menu's leggen de nadruk op groenten, hier en daar aangevuld met vlees en vis. We werken met een vast menu en van ‘kop tot staart’ om niets te verspillen. Wij werken met leveranciers en producenten waar we een persoonlijke band mee hebben. Lokaal en seizoensgebonden. Producten met karakter en een verhaal. Onze producenten hebben het goed voor met milieu, mens en dier. Zelfstandige boeren, lokale jagers, vissers, brouwers en stokers, die hun eigen weg volgen en dezelfde visie en passie voor echt eten delen. Gerechten zijn traditioneel bereid, met noeste arbeid en eigen handen. Fermenteren, pekelen, wecken, inmaken, roken en roosteren. Met warmte van open vuur en een houtgestookte oven.

Vanwege het warme weer zitten we niet in de 'kas' maar buiten. Een heerlijk windje verkoelt. Je kunt bij het eten een wijnarrangement met bijpassende wijnen gebruiken. Heel sympathiek dat ze ook een 'halve wijnenarrangement' aanbieden, voor iets minder gevulde glazen. Je kunt ook zelf wijnen uitzoeken in de wijnkelder of een sap- of bierarrangement nemen.  

Het personeel, wat deels ook meevoer op de boot, vertelt bij iedere gang enthousiast over de ingrediënten, de herkomst, de bereidingswijze en over de gekozen wijn. Ook al moeten ze dit meermaals vertellen vanmiddag, het wordt geen afgedraaid verhaal. Met elkaar stralen ze een familiegevoel uit. Ze weten veel, zijn goed op elkaar ingespeeld, en hebben het overduidelijk naar hun zin. Heel sympathiek ook dat ze geen reserveringen voor groepen vanaf 9 personen maken, omdat er zoveel vraag is van individuele gasten. Dat zegt voor mij iets over hun niet commerciële instelling. 

Ik ben niet meer in staat hun verhaaltjes te reproduceren. Ik ben geen recensent die in staat is de enorm verfijnde smaken te beschrijven. Hoe zoet en zuur en zout en wat al niet meer samenkomen in een ultieme mix. Ik ben ook geen influencer die de meest verleidelijke foto's kan maken waardoor de smaak wordt gevisualiseerd. Daarom onder de gerechten bijna alleen de naam zoals die op het menu staat weergegeven. Ik kan je wel zeggen dat het echt verrukkelijk was. Zo lekker heb ik misschien wel nooit gegeten.