Juan Muñoz / beeldende kunst / Inspiratie

Juan Muñoz (1953-2001) was een Spaans Beeldhouwer. Op Wikipedia staat het volgende over hem: Juan Muñoz werd in Madrid geboren, als tweede van zes broers. In de jaren zeventig studeerde hij in Engeland aan het Croydon College en vervolgens aan de Central School of Art and Design. Daar leerde hij zijn toekomstige echtgenote, de Spaanse beeldhouwster Cristina Iglesias, kennen met wie hij twee kinderen kreeg. In 1982 trok hij naar de Verenigde Staten om met een beurs aan het Pratt Centre te New York te studeren. Hij had in 1984 zijn eerste expositie in de galerie 'Fernando Vijande'. Vervolgens exposeerde hij wereldwijd.

Aan het begin van de jaren negentig begon Juan Muñoz 'verhalende' werken te maken – waarmee hij de grenzen van de traditionele beeldhouwkunst doorbrak – die bestonden uit installaties met figuren, die, iets kleiner dan levensgroot, zowel in een gesloten als in een open relatie tot elkaar staan. Zijn installaties nodigen de kijker uit ook een relatie aan te gaan, waarbij de kijker het gevoel krijgt op subtiele wijze deel te zijn van het gezelschap. Muñoz maakte beelden en installaties waarmee hij speelde met verhoudingen, materialen en licht. Zijn monochromatische beelden, loodgrijs en wasbruin, nemen, met hun bescheidenheid en identificeerbaarheid voor zich in, doordat zij een algemeen toepasbaar lijken, maar door het ontbreken van individualiteit stellen zij ook -bijna ongemakkelijke- vragen. Voor zijn beelden gebruikte Juan Muñoz voornamelijk papier maché, was en brons.

Juan Muñoz stelde dat er twee onmogelijk voor te stellen begrippen bestonden: het heden en de dood, en dat de enige manier om die te beschrijven de afwezigheid ervan was.

Juan Muñoz stierf op 28 augustus 2001 onverwacht aan een hartstilstand, door een breuk in de aorta en interne bloedingen, in zijn zomerhuis in Santa Eulalia del Rio op Ibiza.