De Zeurzusjes gaan weer op pad, dit keer naar Museum Rijswijk voor de tentoonstelling van Kate Jenkins. Vandaag ben ík vooral degene die zeurt, kennelijk is de vermoeidheid van het werken de dag ervoor nog niet uit mijn lijf verdwenen.
In de flyer staat: 'Welkom in de wereld van Kate Jenkins (Verenigd Koninkrijk, 1971), een magische hoorn des overvloeds van speelse popart haak-, brei- en borduurwerken. De kunstenaar staat vooral bekend om haar lekkernijen, waarin haar kenmerkende gevoel voor humor tot uiting komt. Met kleurrijke garens haakt en breidt zij van rijkelijk gevuld gebak tot garnalen-schotels. Gemaakt met een warme knipoog naar nostalgie, ontstijgen veel van Jenkins' kunstwerken het alledaagse leven.'
Maar eerst even plassen.
In 2021 won Jenkins de Publieksprijs van de Papier Biënnale. Het idee voor de huidige tentoonstelling in het museum ontstond in het voorjaar van 2022, toen ze Museum Rijswijk voor het eerst fysiek bezocht; door corona was dat tijdens de Papier Biënnale zelf niet mogelijk geweest. De tentoonstelling, Café Kate, is speciaal voor Museum Rijswijk ontworpen. Ze schetste hem op papier. Hij bestaat uit twee installaties: een bakkerswinkel, die al langer bestaat en de nieuwe ijssalon Kate’s Cones.
Het begon voor Kate Jenkins allemaal met het haken van een Engels ‘fried breakfast’. Vóór die tijd ontwierp ze gebreide kleding voor wereldwijd gerenommeerde merken als Donna Karen en Ralph Lauren. Toen ze ongeveer tien jaar geleden voor het eerst een tentoonstelling haakte met typisch Britse gerechten, bleek dat een groot succes. Tijdens het eerste weekend waarop ze haar kunst exposeerde, was alles meteen verkocht. Dat gaf haar de moed over te stappen op een carrière als kunstenares.
"Hoewel mijn levensreis tot nu toe gevarieerd en opwindend is geweest, één ding verandert nooit", zegt Kate Jenkins. "Wat ik ook maak, of het nu een bakje patat, een blik sardientjes of een doos kikkers is, ik voeg er altijd veel warmte en een vleugje humor aan toe. Bovenal wil ik dat mijn werk mensen laat glimlachen."
Het publiek bestaat vooral uit vrouwen van wat oudere leeftijd. Het voelt alsof ik bij het verkeerde hobbyclubje terecht ben gekomen. Om mij heen worden steken, technieken en breiblessures uitgewisseld. Ik ben hier helemaal niet in thuis, maar kan wel waarderen wat ik zie. Het is grappig, leuk bedacht, mooi gemaakt.
De kunstenaar heeft zich speciaal verdiept in het Hollandse eten en daardoor zijn nu ook boerenkool, poffertjes en een boterham met hagelslag te zien. Het ziet er grappig uit, al is het wel jammer dat het vaak achter glas hangt of als print wordt tentoongesteld in plaats van het origineel, hoe begrijpelijk ook.
De bakkerswinkel bestaat uit meer dan duizend cakejes, taarten, broden en andere gebreide en gehaakte lekkernijen. Het water loopt me in de mond en de onweerstaanbare geur van versgebakken brood doemt op.
In de kunst gaat veel tijd zitten; soms kost het wel een week tijd om een stukje van een sandwich te haken. Ze werkt met drie assistenten en soms wat stagiaires. Ze zou heel graag 'Rond de wereld in 80 gerechten' willen maken; naar 80 verschillende landen willen reizen en dan van elk land een gerecht maken.
Kortom: een amusante tentoonstelling. De grote ruimte nodigt uit voor veel meer werken, veel meer gerechten. Er zou een heel warenhuis gebreid kunnen worden waarin je rond mag lopen. En in een ideale wereld blijft iedereen dan met zijn nieuwsgierige vingers van de kunstwerken af zodat het niet achter glas hoeft te staan.
Een leuke video waarin Kate Jenkins vertelt over de totstandkoming van haar werk.