Tot 2018 organiseerde 033fotostad, centrum voor fotografie en beeldcultuur, een tweejaarlijks fotofestival op verschillende locaties. Sinds oktober 2019 heeft zij de beschikking over het monumentale Rietveldpaviljoen. Hierin worden steeds wisselende exposities georganiseerd samen met initiatieven van andere kunstdisciplines. Het Rietveldpaviljoen werd in 1959 in opdracht van de toenmalige burgemeester ontworpen door Gerrit Rietveld. Hij liet 6020 'duimpjes' ofwel spijkertjes in de muren plaatsen zodat exposanten dat niet meer hoefden te doen. Eind juli was ik hier voor het eerst. Mijn foto's van dat bezoek zijn verdwenen. Ik zal ze wel per ongeluk hebben weggegooid. Hieronder drie werken die ik er toen zag.
Heleen Jonkman - titel onbekend
Rob Acket - Stuwcomplex Hagestein
Bert van den Broek - Zeearend
Deze week was ik er weer. Er is nu een expositie met de titel 'De vonk van August Sander'. Deze Duitse portret- en documentaire fotograaf zag de taak van de fotografie om een waarheidsgetrouwe, objectieve weergave van de werkelijkheid te geven. Hij geloofde heilig dat iemand getekend wordt door de tijd waarin hij leeft, en dat hij dit als fotograaf kon laten zien. De expositie bevat foto's van Nederlandse portretfotografen die door de Duitser zijn geïnspireerd, zoals Koos Breukel en Eddy Posthuma de Boer.
Rob Acket is een Amersfoortse fotograaf. Vorig bezoek zag ik zijn architectuurfoto's, nu zijn portretten van bekende (Amersfoortse) mensen. Foto links: Jonah Freud, culinair journaliste. Foto rechts: Marjan Berk, actrice, schrijfster en columniste.
Humans #1
Tessa Posthuma de Boer is de dochter van fotograaf Eddy Posthuma de Boer. Samen maakten ze het boek met 222 schrijversportretten. Haar autonome werk is gerelateerd aan portretten maar zet daarin de werkelijkheid naar haar hand door een collage techniek.
Goodbye #2
The Others #3
The Others #6
The Others #5
In deze serie 'De Anderen' bouwt ze figuren op die de toeschouwer in verwarring brengen. Zijn het wel mensen?
Mij spreekt dit werk ontzettend aan. Ik vind de figuren zo theatraal, en ontroerend. Ik bedenk er verhalen bij, films. En de titel is ook zo spannend, want als je spreekt over 'anderen', dan is er ook een 'ik' die zich verhoudt tot deze anderen. Het idee voor deze serie ontstond tijdens een bezoek aan de dierentuin. Ze wil met deze figuren het beestachtige gedrag van de mens laten zien en tegelijkertijd de aaibaarheid, de aandoenlijkheid.
Omdat er veel licht door de ramen op de werken scheen waren mijn foto's van haar werk niet goed gelukt. Daarom hier foto's van internet.
Hans de Kort maakt ferrotypieën. Hij maakt gebruik van metalen platen die met lichtgevoelig collodium zijn geprepareerd en een reusachtige houten camera. De belichtingstijden zijn tussen de vijf en tien seconden. Het resulteert in hoofden die je vanuit een verleden lijken aan te kijken.
Koos Breukel - titel onbekend
Annemiek van der Kuil - titel onbekend
Annemiek van der Kuil - titel onbekend
Pauli Gerritsen-Wijnmaalen is vooral geïnteresseerd in mensen met een verhaal. Haar werk laat zich omschrijven als documentaire fotografie, waarin ze de veerkracht toont die mensen hebben in lastige levensomstandigheden. Met haar foto's steunt ze projecten die de ontwikkeling van onderwijs en gezondheidszorg realiseren. Bijzondere foto's, mooi kleurgebruik.